◀کارگردان : مچید مجیدی
◀ژانر: درام
◀زمان: 90 دقیقه
◀سال ساخت: 1375
◀کشور سازنده: ایران
◀علی کفش های خواهرش را بعد از گرفتن از کفاشی گم می کند. زهرا کفش دیگری ندارد و پدرخانواده هم توانایی خرید کفش نو را به این زودی ندارد. پس قرار می شود زهرا کفش های علی را بپوشد صبح ها زهرا با کفش های علی به مدرسه برود و ظهر که بر می گردد کفش ها را به علی بدهد تا او هم آن ها پوشیده و به مدرسه برود و برای اینکه علی به موقع به مدرسه برسد زهرا تمام مسیر تا خانه را می دود، اما علی باز هم دیر به مدرسه می رسد و به وسیله ی ناظم توبیخ می شود. علی تصمیم می گیرد برای تهیه ی کفش خواهرش، در مسابقه دو که بین مدارس استان برگزار می شود شرکت کند چون دیده است که جایزه نفر سوم یک جفت کفش کتانی است او بدین خاطر در مسابقه شرکت می کند که جایزه ی نفر سوم را که یک جفت کفش ورزشی است ببرد، اما روز مسابقه علی نفر اول می شود و جایزه دیگری می گیرد و ناراحت به خانه بازمی گردد. ولیکن همان روز پدر را می بینیم که با دو جفت کفش برای زهرا و علی بر ترکبند دوچرخه خود به سمت خانه می رود.
◀ کودکان-خانواده
◀عشق
◀ایثار و فداکاری
◀صفا و صمیمیت
◀ مهر وعاطفه
✓ارزش های اسلامی
◀مناعت طبع
علی که با تاکید پدر دیگر خود را مرد خانواده می داند سعی می کند به خانواده اش که در شرایط سختی قرار دارد کمک کند او سعی می کند حتی در سختی و مشکلات فراوان هیچ گاه مشکلش را به کسی نگوید و فضارا تا بهتر شدن اوضاع مدیریت کند. در واقع علی از ابتدا تا انتهای فیلم بزرگ منشی می کند در رنج و سختی فراوان می افتد تا بتواند مشکلش را خودش حل کند
◀تاکید بر لذت وطراوت زندگی خانوادگی در عین فقر
در جای جای فیلم شاهد روابط شیرین خانوادگی هستیم از خانواده خود علی گرفته و رابطه دوستانه پدر و دختر و علی تا رابطه آن پدر کور با همسر و فرزندش، در فیلم سعی شده است این روابط نشان از سرزندگی و عدم خمودگی خانواده های فقیر باشد اما به نظر می رسد نکات دیگر فیلم تا حدودی بر این امر سایه انداخته اند که در ادامه خواهند آمد
◀یادخدا
از معدود فیلم هایی که چند بار به طرز هوشمندانه ودلنشین به یاد خدا می افتیم و خدا را در فیلم احساس می کنیم بچه های آسمان است هر چند جا دارد در این فیلم با این مضمون خیلی بیشتر خدا حضور داشته باشد اما بالاخره سعی شده در چند جا مثلا در قسمتی که علی و زهرا روی کاغذ برای هم پیام هایی را می نویسند و زهرا آخرش به خاطر توروخدا گفتن علی راضی می شود یا در جاهایی که پدر از ته دل به خدا توکل می کند و کار را به خدا واگذار می کند می شود خدا را در فیلم احساس کرد واین استفاده ای زیرکانه و ظریف به نظر می رسد.
◀بخشش در راه خدا در عین نداری
بخشیدن و کمک به هم نوع در عین نیاز خود یکی دیگر از ویژگی های فیلم است خانواده علی غذایش را به همسایه قسمت می کند پدر علی در عین اینکه مدتی است قندهای خانه تمام شده است در مصرف نکردن از قندهای مسجد تردید هم نمی کند و این ها اصل هایی است که در این فیلم وجود دارد و این نشان از واقعیت خانواده اصیل ایرانی است که در فیلم بازنمایی می شود
◀پرداختن هوشمندانه به عزاداری امام حسین(علیه السلام)
آنقدر کلیشه ای به این موضوع در سینمای ایران پرداخته شده است که استفاده از عزاداری در فیلم را اندکی سخت کرده است اما در همان چند ثانیه که در فیلم بچه های آسمان به این امر پرداخته شده است به نظر می رسد توانسته است به سادگی و در چند لحظه به این امر اشاره ای غیر کلیشه های داشته باشد.
◀تقبیح اشرافی گری
زمانی که پدر علی به همراه علی برای باغبانی به بالاشهر می رود و پس از خستگی فراوان جایی می یابد و کار می کند و پولی به دست می آورد به نظر می رسد تا اینجا همه چیز درست پیش می رود اما به یکباره تصادف می کند و همه لباس هایش خاک و خولی شده و خودش و دوچرخه اش هم آسیب می بینند شاید بتوان این وقایع را بر نقد و تقبیح اشرافی گری و آن نوع زندگی بار کرد البته برداشت نگارنده این است که بسیار بهتر می شد این را نشان داد اما به نظر می رسد کارگردان سعی کرده به این سمت حرکت کند و این را نشان دهد
◀ نمره مثبت به فیلم +8
✗ارزش های غیراسلامی
◀مفلوک و علیل نمایی به جای نشان دادن فخر فقر
هر چند که به نظر می رسد فقر در این فیلم به سبک فیلم هایی که سیاه نمایی را به راحتی انجام می دهند نیست اما تمامی خانواده هایی که در این فیلم دیده می شوند همه علیل و زمینگیرند درست است که فقر وجود دارد اما این گونه نیست که باید تمام خانواده های فقیر زمینگیر و کور و کر وشل باشند و از در ودیوار خانه هاشان خاک وخل ببارد فیلم بچه های آسمان در این زمینه دچار کلیشه شده است و از تمامی این نشانه ها برای نشان دادن فقر استفاده کرده است
◀گیر افتادن فیلم بین قناعت و فقر و فلاکت
آن چه از فیلم برداشت می شود علاوه بر برداشت غلط از مفهوم فقر و مساوی دانستن آن با فلاکت گیر افتادن فیلم بین مفهوم قناعت و فقر و فلاکت است یعنی به نظر نگارنده در آخر هم نمی تواند نسبت این سه مفهوم را با هم مشخص کند مشخص نمی شود قناعت کجای این ماجرا قرار دارد هر چند می شد این خانواده را تا این حد مفلوک نشان نداد و جنبه قناعت را بسیار پررنگ تر کرد نه اینکه در هر خانواده فقیری که نشان می دهیم یک نفر زمینگیر وعلیل باشد سادگی و شاید بشود گفت حتی سختی فقط به مریضی و کرو کور بودن نیست اگر این گونه می بود و کارگردان سعی می کرد تنها به این امور اشاره نکند مفهوم قناعت می توانست یکی از نکات مثبت و زیبای فیلم گردد.
◀مشخص نکردن حد بین فقر و رفاه
این فیلم سعی در نشان دادن تضاد طبقاتی دارد اما در گیر و دار فقر و غنا گیر می افتد هر چند که به نظر می رسد کفه ترازو به سمت سادگی و بی آلایشی سنگینی می کند اما همان نکته منفی که در مورد قبل گفته شد باعث شده است که فقر و بدبختی تنه به سیاهی بزند و مفلوک نمایی نگذارد حق مطلب ادا شده و منظور به درستی به مخاطب القا گردد.
◀رویای ثروتمند شدن
هر چند که کارگردان سعی می کند فقر را پایان همه چیز نداند اما مبهوت شدن در برابر ثروت و آرزو و رویای ثروتمند شدن در فیلم در چندین مورد به چشم می خورد و برخی دیالوگ ها مثل اینکه پدر به علی می گوید همه چیز می خریم و مواردی از این دست یک جور رویای ثروتمند شدن را به مخاطب می رساند و همان مفلوک نشان دادن خانواده های فقیر بیشتر بر جنبه منفی این امر افزوده است
◀نمره منفی به فیلم -2
1-اَلسَّخىُّ قَریبٌ مِنَ اللّه ، قَریبٌ مِنَ النّاسِ ، قَریبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛
سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است.
امام على علیه السلام : خویشتندارى (مناعت طبع) زیورفقر است.
